راه نرفته

   نمی دونم چرا نیم ساعت پیش به طور ناگهانی و بدون هیچ دلیلی با همه وجود ... فکر کردم، شاید بهترین فرصت را از دست داده ام ... فکر کردم می تونست اون اتفاق بی افته و می تونست بهترین باشه ... چرا هیچ وقت مثل نیم ساعت پیش فکر نکرده بودم؟ ... حتی اگه فکر کرده بودم هم مثه الان نبودم ... شاید هم چی می تونست به شدت متفاوت باشه برام الان ... شاید درست ترین تلاش را انجام ندادم ... خدایا اگه درست ترین تلاش را انجام ندادم منو ببخش ... خدایا یه کمی کمک می خواستم شاید، و خب یه کمی بینش ... که در موقع خودش نداشتم ... حالا دیگه باید بهش فکر نکنم ... اگه بشه ... همه این سال ها کجا، نیم ساعت پیش تا حالا کجا ...