Avatar

   امشب رفتم فیلم Avatar تنهایی. با اینکه بارون میومد و نیم ساعت هم پیاده روی داشت ولی رفتم. Avatar الان دومین فیلم پر فروش تاریخ سینماست. به نظر من از نظر جلوه های ویژه و همچنین خود فیلم نامه کاملاً قابل توجه بود. من خودم به فیلم های علمی-تخیلی زیاد علاقه ندارم ولی Avatar را دوست داشتم. برام خیلی جالبه که کارگردانی مثه جمیز کامرون که به فیلم عاشقانه مثه تایتانیک را کارگردانی کرده، میتونه اینقدر خلاق باشه که این فیلم را هم بنویسه و کارگردانی کنه.

جامعه ایرانی

   امشب سعی کردم یه برنامه ای بذارم و تعدادی بچه های ایرانی دور هم جمع بشیم. در کل بد نبود ولی همیشه این جامعه ایرانی منو ناامید می کنه ... چرا دور هم که جمع میشیم فقط همه باید یا یکی را مسخره کنن یا پشت سر یکی حرف بزنن یا اینقدر بی جنبه و بی مبالات باشن؟ ... چرا همیشه ایرانی ها باید کلی دیرتر از موقع برن یه جایی؟ چرا چشم و هم چشمی یه مساله جدیه برای خیلی ها؟ تازگی ها دارم به این نتیجه می رسم که من فرق دارم انگار ... خیلی خوشحالم که مثه خیلی ها نیستم . من آرمان های خودم را دارم و براشون ارزش زیادی قائلم. فکر نکنم دیگه به این ترتیب قراری تنظیم کنم.  

سراب

   چی کار میشه کرد ... واقعاْ دوست دارم بدونم این همه فشار روحی حقمه؟ ... دوست  دارم یکی بگه گناه من چیه؟ ... دوست دارم یکی جواب سوالهای من را بلد باشه ... چراااااااااااااااااااااااااااااااااااااا؟ ... خب اینطوری پیش بره که من از بین میرم ... کسی اونوقت نگه چرا ... خدایا راه جلوی پای من نذار، دست منو بگیر و از این بحران عبورم بده ... توان من داره تموم میشه و بیابان فقط پر از سرابه ...