عظمت عشق

   امروز بارها و بارها برای عظمت عشق گریستم ... برای تمام عشاقی که به هم نرسیدند ... برای تمام کسانی که از دو طرف دیوار سنگین و غیر قابل نفوذ تقدیر همدیگر را عاشقانه صدا زدند ... برای تمام عشق هایی که قربانی خودخواهی و بیرحمی جنگ افروزان و متحجران شدند ... به راستی واژه عشق برایم مقدس است و احساسی عظیم تر و غیرقابل توصیف تر از عشق نمی شناسم ... و معتقدم عظمت عشق را کسانی درک می کنند که تجربه اش کرده اند ... با تمام وجود ... و عمیقاً معتقدم که عشق را پاداشی عظیم است ...

   امروز فیلم Atonement را دیدم. ترجمه فارسی میتونه کفاره باشه هر چند فکر کنم معنیش در انگلیسی کمک متفاوت از کفاره احساس میشه. فیلم به طرز عجیبی تاثیرگذار بود. همیشه همیشه تو زندگیم فکر کردم که کسانی که این مدل فیلم، کتاب و یا موسیقی می سازند را با تمام وجود تحسین کنم و یا تقبیح. خوشحال باشم که این چیزا را میبینم، می خوانم و گوش میدم یا ناراحت... همیشه برام خیلی زیاد تاثیرگذار بوده، خیلی خیلی زیاد ... کتابهایی مثل مادام کاملیا، دختر عموی من راشل، آنا کارنینا و ... یا فیلم هایی مثل کوهستان سرد (Cold Mountain)، تایتانیک (Titanic) و البته کفاره (Atonement) ... 

   خیلی ها معتقد هستن که اینها فقط فیلمه و برای سرگمی. و تمام جذابیت برای اهداف مادی هست ... انکار نمی کنم که  هدف اصلی تهیه کننده کسب درآمد هست ولی در آثار هنری مسلماً پول همه چیز نیست. اینکه فیلمی را ببینم که لحظه لحظش را با تمام وجود لمس کنم و عمیق ترین احساساتم را بر انگیزه جایی برای فکر کردن به پول و تجارت و ... نداره. در واقع ارزش این لحظات با پول قابل سنجش نیست ...

   در Atonement به نظرم همه چی فوق العاده بود. به نظر من کارگردان به طرز فوق العاده ای تونسته اهداف نویسنده داستان را برآورده کنه. خیلی از صحنه های فیلم برای کسایی عمیقاً قابل درک هست که احساس عشق را تجربه کرده باشن ...

   همه امروز دگرگون بوده ام ... میدونم که چندین روز طول میکشه که به حالت عادی برگردم ...

از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر       یادگاری که در این گنبد دوّار بماند