بهترین کاری بود که چند وقت اخیر انجام داده بودم. رفتیم دو تا عروسک و یه ماشین اسباب بازی گرفتیم برای اون بچه ها ... چه بچه های فوق العاده ای ... درسته خانوادشون از لحاظ مالی در سطح بالایی نیستن ولی از لحاظ شخصیت و فرهنگ مسلماْ از خیلی از آدمهای جامعه ما که فکر میکنن خیلی مهم هستن بالاترند ... اون بچه ها هم یه هدیه فراموش نشدنی بهمون دادن، هر کدوم یه کارت تشکر به دست خط خودشون ... چقدر تحت تاثیر قرار گرفتم ... و یه شعر فوق العاده از طرف خانواده:
" از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر یادگاری که در این گنبد دوار بماند"
به جز این، تو اون چند روز همش بچه ها میومدن کنارم و این فوق العاده بود ... فوق العاده ... ازتون ممنونم ... برای خوشبختیتون دعا می کنم ...
منم دعا میکنممم :)
عاشق این بیت شعرم ..
میفهمم ینی چی فقر مالی و غنی بودن فرهنگی .. و برعکسشم خوب میفهمم .. هر دو رو از نزدیک دیدم :)