کتاب کوری نوشته ژوزه ساراماگو نویسنده معروف پرتغالی است. این کتاب در سال ۱۹۹۵ نوشته شده و ساراماگو هم در سال ۱۹۹۸ جایزه نوبل ادبیات دریافت کرده. این کتاب توسط دو ناشر به فارسی برگردانده شده که من ترجمه مینو مشیری را خوندم.
کوری یه رمان فلسفی خاص هست. نوع شخصیت پردازی، فضا سازی داستان و نوع روایت بسیار متفاوت از بقیه کتاب هایی بود که تا حالا خونده بودم. در واقع ساراماگو با نبوغ خاصی فضا و ماجرایی را نقل می کنه که در اون دیدگاههای خاص فلسفی-اجتماعیش منعکس شده. سبک نوشتاری کتاب هم کاملاْ متفاوت و منطبق بر فضای داستان هست. جملات طولانی هستند و مکالمات بدون ذکر گوینده ها بدون وقفه پشت سر هم نوشته شدن. شخصیت ها و مکان ها اسم ندارن بلکه توصیف میشن. داستان اتفاقی را نقل میکنه که باعث فروریختن خیلی از نظام های اخلاقی-اجتماعی میشه. ساراماگو قصد داره در قالب این داستان این واقعیت را متذکر بشه که خیلی از رفتارها و اخلاقیات تابع موقعیت ما هستند و در فضای دیگه این نظام میتونه کاملاْ متفاوت بشه. اصلی ترین شخصیت داستان دست به قتل، دزدی و ... می زنه ولی همه اعمالش کاملاْ توجیه پذیر و منطقی جلوه می کنند. به نظر من کوری یه کتاب کاملاْ تکان دهنده هست و میتونه خواننده را عمیقاْ به فکر فرو ببره. تم داستان سخت، خشن و غم انگیز هست که در واقع درماندگی انسان خوگرفته به فضای همیشگی را در موقعیت جدیدش را با قدرت خاصی نشون میده. ترجمه کتاب به نظر من خیلی خوب و مناسب هست. این در حالیه که ترجمه کارهای ساراماگو با توجه به سبک خاص نوشتاری آسون نیست.
به نظر من کوری کتابی نیست که برای آرامش قبل از خواب و یا سرگرمی خیلی مناسب باشه. همچنین به کسایی که تازه کتابخوانی را شروع کرده اند توصیش نمی کنم. غیر از این موارد، کتاب کاملاْ ارزش خوندن و تفکر کردن را داره و من به جرأت میتونم بگم که کوری یکی از شاهکارهای ادبیات معاصر هست.
سلام .فرنوش هستم از وبسایت احساسات دات کام ! اگه عزیزی رو دارین که می خواین صداتونو به گوشش برسونید بیاید سایت ما . در ضمن می تونید به گمشده هاتون از سایت ما پیام بدین . برای وبلاگتون هم ابزار های جدید و بی همتا آماده کردیم . قربان شما - فرنوش
سلام. مرسی اومدین. بابت نظرتون و راهنمایی تون واقعا ممنونم. حق با شماست. ولی یه جایی دیگه نمیشه جلوی تغییر رو گرفت. درمورد کتاب کوری: من چاپ اول این کتاب رو خوندم. فکر میکنم حدود ۸-۹ سال قبل بود. اگر فیلمش نمی اومد دوباره خوندن این کتاب مد نمیشد. اینم یکی از خصوصیات ما ایرانی هاست دیگه. تا مد نشه یه چیزی و دیگران یادمون نندازن که باید تکون بخوریم همونجا که هستیم می چسبیم. حالا کی تب داغ خوندن کتاب دوباره پایین بره... خدا میدونه. بازم ممنونم که اومدین. موفق باشید...
خواهش می کنم :). اصولاْ قبول دارم ایرانی ها اهل مد هستند و اگه احساس کنن چیزی براشون وجهه اجتماعی میاره میرن دنبالش. در مورد کتاب البته این کمتر هست چون خوندن کتاب نیاز به وقت و حوصله داره. البته اگه هم کتاب خوانی مد باشه به نظرم بد نیست. اقلاْ درصدی از اون آدما واقعاْ به کتاب خوندن علاقه مند میشن. فیلم کوری را ندیدم ولی اگه گیرش بیارم حتماْ تماشا می کنم.
با این توصیفاتی که تو از نحوه ی روایت داستان کردی فکر کنم از این کتاب ها باشه که موقع خوندنش تک تک موهام رو بکّنم!! :دی جمله های طولانی، بدون ذکر گوینده پست سر هم، یا شخصیت ها و مکان ها که اصلا اسم ندارن...!! :-s
آخه من کلا با مقوله ای به نام توصیف خیلی حال نمیکنم و معمولا از رو توصیفات می پرم! :دی
ولی به نظر کتاب جالبی میاد با این اوصاف! ناشرش رو هم میگفتی نمایشگاه امسال میخریدمش (;
کوری جزء کتاب های خیلی خاص و جالبی بود که خوندم. منم توصیف زیاد دوست ندارم و گاهی حوصلم سر میره. بعضی از نویسنده ها خیلی علاقه دارن خیلی دقیق یه چیزی را توصیف کنن، اینو به خصوص در نویسنده های اروپایی دیدم. تا یه حدش خوبه ولی زیاد که بشه یه کم خشته کننده میشه برای من. البته تو کتاب کوری این توصیفان واقعاْ لازمه چون مکان و زمان شخصیت ها همه مبهم هستند و فقط با این توصیفات شناخته میشن. هیچ کس اسم هم نداره.
من تا حالا ۲ تا ترجمه از کوری دیدم. کتابی که من خوندم از نشر علم هست و مترجمش هم همونطور که نوشتم مینو مشیری هست.
کوری تم خاصی داره و میتونه برای کسایی که زیاد حساسند یه کم ناراحت کننده و گاهی اعصاب خورد کن باشه! مسائل غم انگیز و ناراحت کننده هم زیاد داره ولی خوب به سبک خیلی خاص و ویژه ای که من قبلاْ ندیده بودم. اینو گفتم که یه موقع از خریدنش پشیمون نشی :).