به نظر من مشکل اصلی مردم ما بی سوادیه. بی سوادی فقط به معنی خوندن و نوشتن و دانشگاه رفتن نیست، به طور متوسط سواد مردم ما در زمینه های اجتماعی- فرهنگی و سیاسی خیلی پایین هست. با توجه به نزدیک بودن انتخابات، موضوعی که پر رنگ تره سواد سیاسی هست.
وظیفه بالا بردن سطح فکر و دانش عمومی جامعه بر عهده نهادهایی مثل مدرسه، صدا و سیما، مطبوعات و در سال های اخیر اینترنت هست. متاسفانه در هیچ کدوم از نهادهای فوق تلاش بی طرفانه و سازنده ای برای بالا بردم شعور سیاسی مردم نمیشه. در این شرایط با مردمی طرف می شیم که خیلی از اصول اولیه را نمی دونن، تحلیل های بچگانه و گاه خنده دار دارن و رای شون میتونه با چند کلمه حرف عوض بشه.
در هر انتخاباتی به خصوص انتخابات ریاست جمهوری، مردم امکان انتخاب دارن. این انتخاب فرصت ویژه ای هست که میتونه به افزایش آگاهی های مردم منتج بشه. همه مردم در حال بحث مردن هستند، در حال دلیل آوردن و اثبات کردن و استدلال کردن و قانع کردن. مردم نظرات مختلف را می شنون و برای خودشون تحلیل می کنن. سعی می کنن میزان منطقی بودن حرف ها را بسنجن. همه این موارد باعث میشه در یک فرصت ویژه به نام انتخابات، سواد و شعور سیاسی مردم افزایش پیدا کنه.
اگه دموکراسی را بهترین فرم اداره جامعه بدونیم (که جای بحث داره)، افزایش شعور سیاسی مردم یکی از ضروریات هست. در شرایط فعلی مردم ما نه درک صحیح و نه پذیرش یه حکومت کاملاْ دموکرات را دارن. دموکراسی یه مسیر طولانی و تدریجیه نه یه تحول انقلابی یک شبه.
اعتقاد دارم که انتخابات یه فرصت مناسب برای مردم هست تا سطح تحلیل شون را بالا ببرن. برای مردمی که تحت آموزش صحیح قرار نگرفته اند، انتخابات یه فرصت خاص هست. احساس می کنم تحلیل های مردم داره هر دوره بهتر میشه. شاید به کندی ولی در جاده طولانی دموکراسی در حال حرکت هستیم.
از دیدگاه یک آموزگار: منتج بشه درست نیست- تحلیلشون به همین شکل سر هم نوشته میشه.
این توصیه برای درک بهتر خواننده ها و روان خوانی است-دلیل دیگری ندارد.